...u siebie samej bywając, chcę się - na dobry początek roku 2013 - pochwalić. Otóż, pewnego pięknego jesiennego dnia A.D. 2012, zawędrowałam na bloga miłej pani Brytyjki, imieniem
Rebecca, która jest piosenkarką i absolutnie niezwykłą kreatorką przepięknej biżuterii hand made.
Jak raz, pani ogłosiła na swym blogu rozdawnictwo cukiereczka. Bez nadziei, jak to w takich zabawach bywa, zapisałam się sobie do kolejki. No i zapomniałam o sprawie. Aż tu nagle, brzdęk! Maila dostaję z powiadomieniem, żem oto beneficjentka tego cukierka. No! radość moja była bezbrzeżną:) Cukierek nadszedł był na początku grudnia. I wyglądał tak oto:
Byłam zachwycona! Jednocześnie zmartwił mnie brak czasu, by wykorzystać otrzymany podarunek. W pracy - niekończąca się gorączka i priorytet zadań do wykonania na wczoraj. W domu - przygotowania do świąt, a w duszy - ciągła potrzeba leniuchowania i bezproduktywnych wędrówek po bezkresach Internetu.
Dlatego trwało długo, zanim wzięłam się w garść. Z koralików otrzymanych from Rebecca zrobiłam parę kolczyków, bransoletkę oraz dwa necklaces:) Niestety, zdjęć kolczyków nie posiadam - zabrał je św. Mikołaj, zanim zdołałam chwycić za aparat. Bransoletkę zresztą też, tę jednak zdążyłam obfocić.
Nie wiem, czy udało mi się ugotować zjadliwą Bead Soup z kosztowności:) from England...
Oceńcie same, sprawiedliwie, bez politowania:)
Naszyjnik wykonany częściowo z koralików Rebecki, częściowo z rodzimych.
Jego najatrakcyjniejszym elementem jest ceramiczny (?) kwiat. Piękne są też koraliki fasetowane, tzw. fire polish, które dobrze skomponowały się ze szklanymi czarnymi kulkami oraz drobnicą - seedsami.
Całość zakończona makramką, bo wszystko wisi na moim ulubionym sznurku. No to, jak tam?
A oto bransoletka, makramowa, na cienkim bordowym sznurku (ponoć bordowy jest kolorem jesieni i zimy 2012?)
Użyte koraliki to fasetowane szklane kulki, małe dynie i fire polish. Wszystkie pochodzą z miłego podarunku:)
Kolejny naszyjnik z koralikowej zupy:
Na grubym sznurku zawisł prawdziwy misz-masz: szklane kwiatuszki w otoczeniu pereł hodowlanych i koralików fire polish.
Dołożyłam do nich skarby ze swoich skrzyń - kostki ceramiczne i piękne drewniane....yyyyyy (jejku, pomroczność jasna nie pozwala mi nazwać ich kształtu:) Długość tego naszyjnika jest regulowana - co bardzo lubię.
Tak się rozpędziłam, że postanowiłam na koniec ustroić biust bezrękiej modelki na jednej nodze. Mimo braku głowy, sprawiała wrażenie zadowolonej. Ja chyba też:)
Z przesyłki from England został mi jeszcze jeden duży element. Muszę wyczochrać z niego coś fajnego - jeszcze nie mam pomysłu, czasu zresztą nie mam też. Ale przecież kiedyś je zdobędę:)
Miłego łikędu!
